Wprowadzenie:
„Syn Boży stał się dla nas Drogą, którą nam pokazał i której nas uczył słowem i przykładem święty nasz ojciec Franciszek, prawdziwy Jego miłośnik i naśladowca”. (Testament 5)
Rozważając tajemnice Męki Pańskiej kroczmy tą Drogą, z wielką troskliwością i gorliwością naśladujmy Jezusa, abyśmy mogli przez krótki trud zdobyć nagrodę wiecznego szczęścia.
Stacja I – Ecce Homo
„Patrz na Tego, który dla Ciebie został wzgardzony. Stań się dla Niego wzgardzoną na tym świecie i idź za Nim. Twój Oblubieniec, najpiękniejszy spośród synów ludzkich, stał się dla twego zbawienia najlichszym z ludzi, był wzgardzony, zbity, poraniony przez biczowanie”. (2 List do Agnieszki 19-2)
Panie, za wstawiennictwem św. Klary prosimy, udziel nam światła swej łaski, abyśmy nigdy nie cofali się przed lekceważeniem i wzgardą świata.
Stacja II – Zgoda na krzyż
„Spoglądaj w niebo, które nas zaprasza, weź krzyż i idź za Chrystusem, który nas poprzedza, albowiem przez Niego wejdziemy do Jego chwały po wielu różnych utrapieniach”. (List do Ermentrudy 9-10)
Panie, daj nam za przykładem św. Klary, podążać ochoczo stromą ścieżką krzyża, omijając wszystkie sidła, w które w tym zwodniczym i niespokojnym świecie uwikłani są ci, którzy miłują świat bardziej niż Boga.
Stacja III – Pierwszy upadek
„Jeśli jakaś siostra za podszeptem nieprzyjaciela zgrzeszy (…), niech natychmiast, zanim ofiaruje Panu dar swej modlitwy, upadnie do nóg drugiej i prosi o przebaczenie; niech ją również z prostotą prosi, by wstawiła się za nią do Pana, aby jej przebaczył”. (Reguła 9, 1 i 8-9)
Jezu, spraw prosimy za przyczyną św. Klary, abyśmy wystrzegali się wszelkiej pychy, próżnej chwały, zazdrości, obmowy, szemrania, niezgody i podziału, a dbali zawsze o wzajemną miłość i jedność.
Stacja IV – Matka
„Całym sercem pokochaj Tego, który się cały oddał dla twej miłości. Jego piękność podziwiają słońce i księżyc (…); mówię o Synu Najwyższego, którego Dziewica porodził i po narodzeniu dziewicą pozostała. Do tej Najsłodszej Matki przylgnij”. (3 List do Agnieszki 15-18)
Boże, przez przyczynę św. Klary spraw prosimy, byśmy wzgardziwszy przepychem i przyjemnościami tego świata, ochoczo wstępowali w ślady Syna Twego Chrystusa i Jego Najświętszej Matki.
Stacja V – Przymuszony Szymon
„Gdy Najwyższy Ojciec Niebieski raczył w swoim miłosierdziu oświecić moje serce łaską, abym za przykładem i pouczeniem świętego naszego ojca Franciszka czyniła pokutę, niedługo po jego nawróceniu wraz z kilkoma siostrami (…) przyrzekłam mu z własnej woli posłuszeństwo”. (Testament 24-25)
Panie spraw, abyśmy jak św. Klara zawsze pamiętali, że dla Ciebie dobrowolnie wyrzekliśmy się własnej woli.
Stacja VI – Miłosierna Weronika
„Wszystkie siostry są zobowiązane tak troszczyć się o chore i służyć im, jakby chciały, aby im samym w chorobie służono (…). Bo jeśli matka kocha i pielęgnuje swą córkę cielesną, to o ile bardziej powinna siostra kochać i pielęgnować swą siostrę duchową”. (Reguła 8, 14-16)
Panie spraw prosimy, abyśmy za przykładem św. Klary, zawsze starali się z miłością i miłosierdziem zaradzać wszelkim potrzebom naszych bliźnich.
Stacja VII – Drugi upadek
„Siostry niech się wystrzegają gniewu i wzburzenia z powodu czyjegoś grzechu, bo gniew i wzburzenie utrudniają miłość nam i innym”. (Reguła 9, 5-6)
Panie, za wstawiennictwem św. Klary daj prosimy, abyśmy nie gorszyli się grzechem bliźniego, ale pokornie wyznawali swoje grzechy i czynili za nie pokutę.
Stacja VIII – Mądre łzy
„ Jeśli będziesz z Nim cierpieć, będziesz z Nim królować, jeśli będziesz dzielić z Nim ból, będziesz dzielić radość”. (2 List do Agnieszki 21)
Panie spraw, abyśmy jak św. Klara stale rozważali tajemnice Twej Męki. Niechaj pamięć o niej będzie wypisana zawsze na tablicach naszych serc, abyśmy współcierpiąc z Tobą na ziemi, mogli kiedyś w niebie cieszyć się oglądaniem Ciebie na wieki.
Stacja IX – Trzeci upadek
„Niech cię nie niepokoi zgiełk świata, który przemija jak cień; próżne obrazy zwodniczego świata niech cię nie oszukują; na syk piekła zatkaj uszy i jego zakusy dzielnie odpieraj”. (List do Ermentrudy 5-6)
Panie, spraw prosimy przez przyczynę św. Klary, abyśmy w pokusach – wsparci cudowną siłą mądrości pochodzącej od Ciebie – odnosili zawsze zwycięstwo nad przebiegłością chytrego wroga, zgubną pychą natury ludzkiej i próżnością zwodzącą serca.
Stacja X – Obnażenie z szat
„Wiecie, że człowiek ubrany nie może walczyć z nagim, bo łatwiej powalić na ziemię tego, kogo jest za co uchwycić (…). Dlatego odrzuciliście ubranie, to znaczy bogactwo doczesne, aby w ogóle nie dać się zwyciężyć temu, który z wami walczy”. (1 List do Agnieszki 27-29)
Panie, za wstawiennictwem św. Klary, daj nam strzec pilnie skarbu ubóstwa, abyśmy od niego nigdy w żaden sposób nie odstąpili.
Stacja XI – Przybicie do krzyża
„On jest blaskiem wiecznej chwały, jasnością wieczystej światłości i zwierciadłem bez skazy. Samo Zwierciadło zawieszone na drzewie krzyża, zachęcało przechodzących mówiąc: O wy wszyscy, którzy przechodzicie drogą, przyjrzyjcie się i zobaczcie, czy jest boleść podobna do tej, co mnie przytłacza?” (4 List do Agnieszki 24-25)
Panie, my również za św. Klarą, pragniemy Ci odpowiedzieć: „Stale to rozważa i wzdycha z miłości dusza moja”. Niechaj rozpamiętywanie Twej Męki rozpala w nas coraz większy ogień miłości.
Stacja XII – Śmierć na krzyżu
„Twój Oblubieniec (…) zmarł wśród męczarni na krzyżu; wpatruj się w Niego, rozmyślaj o Nim, uwielbiaj i staraj się Go naśladować”. (2 List do Agnieszki 20)
Panie, daj nam odwagę w świętej służbie rozpoczętej z gorącej tęsknoty za Tobą – Ubogim i Ukrzyżowanym. Niechaj, jak św. Klara, z Twego krzyża czerpiemy mądrość i moc.
Stacja XIII – Pieta
„Z całego serca kochaj Boga i Jezusa, Jego Syna, za nas grzesznych ukrzyżowanego; niech pamięć o Nim nie opuszcza nigdy twoich myśli. Rozmyślaj ciągle o tajemnicach krzyża i o boleści Matki stojącej pod krzyżem. Módl się i czuwaj zawsze”. (List do Ermentrudy 11-12)
Panie, daj nam jak św. Klara, nieustannie modlić się do Ciebie czystym i pokornym sercem, zawsze pragnąć Twojego Ducha wraz z Jego uświęcającym działaniem i przez kontemplację przemieniać się w obraz samego Bóstwa.
Stacja XIV – Grób doczesności
„Wierzę w to mocno, że Pan obiecuje i daje królestwo niebieskie tylko ubogim, bo jeśli kocha się rzeczy doczesne, traci się owoce miłości”. (1 List do Agnieszki 25)
Panie, prosimy daj nam tę odwagę i moc, które pozwoliły św. Klarze opuścić dobra doczesne dla wiecznych i wysłużyć sobie dobra niebieskie zamiast ziemskich. Spraw, byśmy i my, krokiem szybkim i lekkim, nie urażając stopy, by nie przylgnął do niej nawet pył tej ziemi, podążali bezpiecznie na spotkanie z Tobą w wieczności.
Zakończenie:
„Ponieważ wąska jest droga i ścieżka, i ciasna brama, którą się idzie i wchodzi do życia, mało jest tych, którzy nią idą i wchodzą. A jeśli są tacy, którzy nią idą przez jakiś czas, to tylko bardzo nieliczni trwają na niej do końca. Błogosławieni, którym dane jest iść tą drogą i wytrwać na niej aż do końca”. (Testament 71-73)
Panie, prosimy Cię, abyśmy jak św. Klara, wszedłszy raz na drogę do świętości, nigdy z niej w żaden sposób nie zboczyli. Ty, który sam dałeś nam dobry początek i wzrost, daj nam także, prosimy, wytrwanie do końca. Amen.