Św. Klara

Zbigniew Czuchra MS

 

Nad Asyżem noc się z dniem zmagała

a świt wstawał różem podbarwiony

Klara dom rodzinny opuszczała

przed nią świat się otwarł wymarzony.

 

A Franciszek czekał na dolinie

tam gdzie święta Porcjunkula stała

Klara drżąca w Panu zakochana

dom dzieciństwa na zawsze żegnała.

 

Jasne włosy opadły na ziemię

biały welon otulił Jej głowę

Klara Mniszka za kratą została

gdy blask słońca witał dnia połowę.

 

Ciszą kładzie się modlitwa w Asyżu

Umbria słońcem i gwiazdami świeci

i tak będzie już tutaj na zawsze

aż do końca biegnących stuleci.

 

Klaro – Jasna cicha i świetlana

spójrz na córek gromadkę wybraną

z wyżyn ześlij rosę łask od Pana

pomóż wielbić Miłość niekochaną.

 

Niech się ściele tu na Polskiej ziemi

Pokój Dobro dar modlitwy gorącej

co z klauzury wypływa strumieniem

wśród Miłości nigdy niegasnącej.

Skip to content