Kantyk o. Bonawentury

W głębi prezbiterium

w błyszczącym słońcu

jest Bóg z Kalwarii

piękniejszy niż pozłacane srebro.

 

Ref. Przed Eucharystią

Uczyńmy miejsce naszego pobytu,

Dotrzymajmy Mu towarzystwa

I w dzień i w nocy.

 

Tak, to Jezus Hostia,

Syn Wieczności,

poświęćmy nasze życie,

by strzec Jego Ołtarza.

 

Niech milczą zmysły,

chleb już nie istnieje,

pod białą Postacią

wiara mówi: to Jezus.

 

Otoczony swymi aniołami

mieszka z nami.

Świętujmy Jego chwałę

przez najsłodsze pieśni.

 

Widzi nas umierających

z głodu i nędzy,

i w tej wielkiej Tajemnicy

chce przyjść nam z pomocą.

 

Jego Serce zna cierpienie,

powiedzmy Mu o naszych bólach,

to Bóg łaskawy,

On osuszy nasze łzy.

 

On w Wieczerniku siebie

raz tylko uczniom dał,

lecz w świętym Tabernakulum

Miłość łamie prawa.

 

Przyjdź, ukochana oblubienico,

odpocznij w Jego Sercu,

Jego miłość cię tu zaprasza,

On cię uczyni szczęśliwą.

 

Kosztuj rozkosze

z tej Świętej Pszenicy,

która zawiera pierwociny

nieśmiertelności.

 

Zawsze bądź Mu wierna

i nie zasypiaj,

niech twoja lampa błyszczy

aż do dnia zgonu.

 

W Jego małym Cyborium,

jeśli będziesz Go strzegła,

zobaczysz Jego chwałę

wiecznej piękności.

Skip to content